Açılan çiçekler, yüzünde belli,
Toprağı işleyen el bizim olsun.
Güneşi kaplayan, ey Ahu Dilli ;
Sohbeti bilirsen bal bizim olsun.
Vuslatın kapısı kapandı bitti,
Arzu da Emel de kayboldu gitti !
Pembe rüyalarım, Düşlerim yitti ;
Kazıklar çakılı yıl bizim olsun.
Binlerce insanın çektiği derdi,
Sanki yaradanım, bize mi verdi ?..
Bizi gönlümüze o layık gördü ?.
Sonunda kuruyan dal bizim olsun.
Ne seven seviyor, ne Gülen Gözler..
Yalanmış, hayalmiş o tatlı sözler !
Unutulur gider, en güzel yüzler ;
Saksıda kuruyan Gül bizim olsun.
Beraber savaştık beraber aldık,
Acıya kedere, beraber güldük.
İlahi sebeple dünyaya geldik ;
Zor ile baş eden, hal bizim olsun.
Bakışın manalı gülüşün serin,
Eskiden Kalbimdi en güzel yerin..
Çekip aldığınız yılları verin ;
Menzil bizim olsun, yol bizim olsun !.