Amasya’da yüzyıllardır sürdürülen gelenekler arasında yer alan “Burmalı Amasya Çöreği”, özellikle düğün sofralarının en önemli lezzetlerinden biri olmaya devam ediyor.
Bu eşsiz gelenek, yalnızca damaklarda değil, aynı zamanda köy halkının birlik ve beraberliğinde de karşılığını buluyor.
Geçmişten bugüne uzanan bu kültürel miras, özellikle kırsal kesimlerde, düğün hazırlıklarının en heyecanlı ve en paylaşımcı anlarını oluşturuyor. Yuvacık Köyü’nde yapılan bir düğün hazırlığında kadınlar sabahın erken saatlerinden itibaren toplanarak, büyük bir imeceyle köy fırınlarında pişirilecek burmalı çörekleri hazırlamaya koyuldular.
İMECE USULÜYLE PAYLAŞILAN EMEK
Düğün sahibi aile, düğünden bir gün önce köydeki komşuları, akrabalarını davet ederek hazırlıklara başlıyor. Kurulan sofraların çevresinde kadınlar el birliğiyle çalışıyor; cevizler kırılıyor, haşhaşlar havanlarda özenle dövülüyor, hamurlar yoğruluyor. Ortamı neşe, sohbet ve kahkaha sarıyor. Genç kızlar büyüklerinden öğrendikleri bu geleneği geleceğe taşırken, yaşlı kadınlar da el becerilerini yeni nesille paylaşıyor.
“BU SADECE BİR ÇÖREK DEĞİL, BİZİM TARİHİMİZ”
Köyün kadınlarından Güler Sakar hazırlıklar sırasında duygularını şu sözlerle dile getirdi:
“Burmalı çörek bizim için sadece bir yemek değil; aynı zamanda bir gelenek, bir geçmiş, bir birliktelik. Düğün hazırlıkları denince akla hemen fırın başında geçirilen saatler gelir. Cevizleri kırdık, haşhaşları dövdük, hamurumuzu yoğurduk. Şimdi çörekleri buruyoruz. Bu işin püf noktası sevgidir. Kimimiz çöreği burarken şarkı söyler, kimimiz hatıralar anlatır. Hepimiz birlikte çalışırız, bu sayede düğünün coşkusu daha başlamadan yüreklerimize yerleşir.”
“ANNEMDEN ÖĞRENDİM, ŞİMDİ KIZIMLA BİRLİKTE YAPIYORUM”
Geleneği yaşatan gençlerden biri olan Hacer Sakar ise, çocukluğundan bugüne süregelen anılarını paylaşarak şöyle konuştu:
“Küçükken fırın başında annemi, halamı, ninemi izlerdim. Nasıl burduklarını, cevizleri nasıl serptiklerini, haşhaşı ne kadar özenle sürdüklerini hayranlıkla izlerdim. Şimdi o gelenek benim ellerimde. Kızım da yanımda, o da izliyor, öğreniyor. Biz düğünlerde bu çöreği gelin hamamında yerdik, sabahın erken saatlerinde fırından yeni çıkmış çörekle yapılan kahvaltının tadı bir başkaydı. Bu çörek bizim düğünlerimizin ruhudur. Gelen misafirler yemek kadar bu lezzeti de bekler.”
ODUN ATEŞİNDE PİŞEN KARDEŞLİK
Kadınların sevgiyle burduğu çörekler, büyük tepselere yerleştirilerek köy fırınında odun ateşinde pişiriliyor. Fırının başında nöbet tutan kadınlar, ateşi kontrol ederken bir yandan da çöreklerin nar gibi kızarmasını sağlıyor. Ortaya çıkan burmalı çörekler ise sadece mideyi değil, köy halkının yüreğini de doyuruyor.
Yuvacık Köyü Muhtarı Kemal Sakar da bu tür geleneklerin yaşatılmasının önemine değinerek şu ifadeleri kullandı:
“Bu tür etkinlikler sadece bir düğün hazırlığı değil, aynı zamanda geçmişimize, kültürümüze sahip çıkmaktır. Herkesin bir araya geldiği, birlikte çalıştığı, birlikte güldüğü bu günler köyün ruhunu oluşturur. Burmalı çörek de bunun sembolüdür. Yeni nesil bunu yaşatmaya devam ederse, kültürümüz hiç kaybolmaz.”
LEZZET, EMEK, GELENEK VE PAYLAŞIMIN SİMGESİ
Amasya’nın burmalı çöreği, sadece bir tat değil; bir yaşam tarzı, bir kültür mirası. Köy kadınlarının emeğiyle yoğrulan, geçmişin bilgeliğiyle şekillenen bu çörek, düğünlerin vazgeçilmezi olmayı sürdürüyor.
Hanife Yeşilyurt
