Peşinden ağladı, Senle gülenler
Kendini unutup, isyan edenler..
Kara sevdasıyla, gitti gidenler ;
Bekledim gelmedi,
yollara tutsak
Belkide sevmedi ;
Nerede bulsak ?..
Artık çekilmiyor, yordu ayrılık,
Gönlümü kırdıkça- kırdı ayrılık..
Gitmedi, dolandı durdu ayrılık ;
Yanan yüreğimiz
Suyla sönmüyor..
Hani sevdiğimiz,
Neden dönmüyor ?
Eliften incedir, nâridir gülü,
Bağların içinde arar sümbülü..
Mor bulut üstüne beyaz örtülü ;
Güneşin renginde,
Sarı bir gelin..
Kayboldu enginde ;
Kara gözlerin..
Bu şehir kopardı aldı elimden,
Emin ol, ayrılık beter ölümden..
Yıllarca düşmedi, adın dilimden ;
Eridim yüceden
Dağlara bakıp..
Ayrıldım geceden ;
Aşk’ı bırakıp.
Açıldı toprakta ektiğim düşler,
Buz kesti gönlümde bitmeyen kışlar.
Aldattı ışıklar, sahte alkışlar,
Kırık pencerede
Beyazdan inci..
Tutsaktır hücrede ;
Yürek sevinci !
Sarardı albümde, siyah resimler,
Silindi aklımdan, artık isimler..
Kimler yaşıyordu, kimbilir kimler ?
Şu yıkık evlerde
tahta balkonda ?
Sıra selvilerde ;
Çöken salonda..
Dolmuş odalara, rüzgarın sesi,
Altın saçlarını tarar gölgesi..
Tozlu çerçeveden gelir nefesi ;
Sihirli lambada
Aradık durduk..
Simsiyah duvarda ;
Beyazı vurduk !..