Biter şelalenin durduğu yerde
Misafir gibidir Ömür Dediğin..
Bedestan gülleri açar seherde ;
Toprağın dibidir ömür dediğin.
Nur olur bebekler,kundakta bezde
Yaşamak nağmedir,şarkıda sözde.
Kırılmış kanatla, uçar denizde ;
Serçenin kalbidir, ömür dediğin.
Bulutla yarışır, koşar dağlarda,
Sarı kelebektir, irem bağlarda..
Yılları bekleyen bir sonbaharda ;
Kapanan perdedir, ömür dediğin.
Doyarak geçmeli, kul olup candan,
Aşk ile sevdayı, aldık cihândan..
Çiçekler açıyor şimdi her yandan..
Kırmızı güldedir, ömür dediğin ?
Kapılarda kilit, duvarlarda cam,
Gönlümde hayattır,içerimde gâm..
Bu ne yenilmezlik, bu nasıl ahkâm?
Yeksân-ı yerdedir, ömür dediğin !
Seninle gelenler, seninle gitti,
Mukaddes âlemde, yolculuk etti..
Şahidin Allah’tır, o sana yetti ;
Menekşe lâledir,ömür dediğin ?
Dökülür semâdan, kar gibi ışık,
Akıl var, akıldan daha karışık…
Yağmurun sesinde, açar sarmaşık ;
Minik bir hâledir, ömür dediğin.