Kadını çok anlattık…Hepimizin içini acıtan hikâyelerle,Zulme uğramış, susturulmuş kadınları yazdık.Yazmalıydık…Ama bir yerde unutulanlar var.Adamlar.Hani duvara yaslanıp sessizce düşünenler…Hani kahkaha atarken bile gözleri gülmeyenler…Kadınlardan değil, sevgisizlikten, adaletsizlikten, sürekli güçlü olmaktan yorgun düşen erkekler… Bir kadının, bir toplumun omzuna ne yük biniyorsa,Bir adamın...
Devamını Oku.Bir kadının, bir çocuğun, bir memleketin ve susmayan bir yüreğin hikâyesi... “İlk kez değil... ama son kez de olmayacak bu başlangıç,” dedi Zühre, toprağa her adım atışında ayakkabısının içini dolduran taşlara aldırmadan.Dönüyordu.Kendinden kaçarken kendine en çok benzeyen yere.Yalnızdı, ama eksik...
Devamını OkuKöyde sabah erken inerdi ışık. Tavuklar bağırmazdan önce, şafakta bir kadın kalkardı. Saçlarında yılların süsü, ellerinde saban günlerinden kalma çatlaklar... Zehra. Köyde herkesin "o da kendi dününe susmuş" dediği kadın. Görünürde her şey normaldi. Ev, bahçe, ocak, ibadet... Ama onun...
Devamını OkuGazze’de bir çocuk daha sustu bugün.O sustukça, dünya biraz daha sessizliğe gömüldü.Çünkü artık acı bile alışkanlığa dönüştü.Ve insanlık, alıştığı şeyleri unutur gibi yapar…Seyreder. Seyrediyor dünya.Kocaman ekranlardan, parlak telefonlardan.Bir çocuğun taşların arasında kıvrılmış bedenine bakıyor insanlar,Ama yüzlerinde tek bir çizik yok.Sanki...
Devamını Okuİnsanlık tarihinin en eski ve en karmaşık sorusu:“İyi kimdir, kötü kimdir?” Bu soru, yalnızca bir yargı cümlesi değil;bazen içimizden geçirdiğimiz bir düşünce,bazen sokakta yanından geçip gittiğimiz bir yüz,bazen aynada gördüğümüz gözlerdir. Çünkü her birimizde hem iyilik hem kötülük vardır.Kimi zaman iyi niyetle...
Devamını OkuUzun bir hikâye bir defterin ilk sayfası gibi… O yıl bahar erken gelmişti. Dağların yamacındaki köy, sabahları hâlâ ürpertiyle uyanıyor ama öğleye varmadan güneş, toprağı sarıya boyuyordu. Sarı, umut demekti. Sarı, elbise demekti. Sarı, o kızın saçlarının güneşte parlayan hâli,...
Devamını OkuBir Anadolu köyünde, küçük bir evin mutfak penceresinden bakarken, dünyada olan biten her şeyi unuturmuş gibi hissedebilir insan. Fakat, o pencereyi açıp bakmakla bitmiyor işler. O pencere, adeta hayatta kalma savaşının bir parçası. Çünkü dışarıda gözle görülmeyen, ama içeride, mutfağın...
Devamını OkuKimse anlamıyor,bir insanın gözyaşını gözlerinden önce kalbi taşır.O yüzden,gülümsemem hep eksik bir harf gibiyarım kalıyor dudak kenarımda. Kimse anlamıyor,bir kadının suskunluğu,bağırmaktan daha çok sarsar duvarları.Ben sustukça, içimde bin kelimetoprak altında filizleniyor ama çiçek açamıyor. Turkuaz düşlerim var benim,ellerimle ördüğüm , kimse görmese de.Bir sahil...
Devamını OkuKadın, toplumların temeli, hayatın içindeki en değerli gücün adıdır. O, toprakla birleşmiş, güneşle yoğrulmuş, suyu özümsemiş bir varlık... Kadın, sadece bir biyolojik varlık değil; o, yaşamın, zamanın, kültürün her katmanında iz bırakmış, her kademe de adını duyurmuş bir kudretin simgesidir. Ama...
Devamını OkuAnnemin dizlerinde öğrendim ilk isyanı.Bir kadının sessizliğinde en gür haykırışın nasıl saklandığını,kahvaltıya açılan bez örtünün altında,nasıl bir ömürlük hayal gömüldüğünü…Ben orada, o ilk çatallı çatışmada büyüdüm:Hem uslu hem asi bir kız çocuğu oldum.Çünkü bana hep susmam öğretildi.Ama içimdeki kadın, bağırarak...
Devamını Oku
