Gazze’de bir çocuk daha sustu bugün.O sustukça, dünya biraz daha sessizliğe gömüldü.Çünkü artık acı bile alışkanlığa dönüştü.Ve insanlık, alıştığı şeyleri unutur gibi yapar…Seyreder. Seyrediyor dünya.Kocaman ekranlardan, parlak telefonlardan.Bir çocuğun taşların arasında kıvrılmış bedenine bakıyor insanlar,Ama yüzlerinde tek bir çizik yok.Sanki...
Devamını Okuİnsanlık tarihinin en eski ve en karmaşık sorusu:“İyi kimdir, kötü kimdir?” Bu soru, yalnızca bir yargı cümlesi değil;bazen içimizden geçirdiğimiz bir düşünce,bazen sokakta yanından geçip gittiğimiz bir yüz,bazen aynada gördüğümüz gözlerdir. Çünkü her birimizde hem iyilik hem kötülük vardır.Kimi zaman iyi niyetle...
Devamını OkuUzun bir hikâye bir defterin ilk sayfası gibi… O yıl bahar erken gelmişti. Dağların yamacındaki köy, sabahları hâlâ ürpertiyle uyanıyor ama öğleye varmadan güneş, toprağı sarıya boyuyordu. Sarı, umut demekti. Sarı, elbise demekti. Sarı, o kızın saçlarının güneşte parlayan hâli,...
Devamını OkuBir Anadolu köyünde, küçük bir evin mutfak penceresinden bakarken, dünyada olan biten her şeyi unuturmuş gibi hissedebilir insan. Fakat, o pencereyi açıp bakmakla bitmiyor işler. O pencere, adeta hayatta kalma savaşının bir parçası. Çünkü dışarıda gözle görülmeyen, ama içeride, mutfağın...
Devamını OkuKimse anlamıyor,bir insanın gözyaşını gözlerinden önce kalbi taşır.O yüzden,gülümsemem hep eksik bir harf gibiyarım kalıyor dudak kenarımda. Kimse anlamıyor,bir kadının suskunluğu,bağırmaktan daha çok sarsar duvarları.Ben sustukça, içimde bin kelimetoprak altında filizleniyor ama çiçek açamıyor. Turkuaz düşlerim var benim,ellerimle ördüğüm , kimse görmese de.Bir sahil...
Devamını OkuKadın, toplumların temeli, hayatın içindeki en değerli gücün adıdır. O, toprakla birleşmiş, güneşle yoğrulmuş, suyu özümsemiş bir varlık... Kadın, sadece bir biyolojik varlık değil; o, yaşamın, zamanın, kültürün her katmanında iz bırakmış, her kademe de adını duyurmuş bir kudretin simgesidir. Ama...
Devamını OkuAnnemin dizlerinde öğrendim ilk isyanı.Bir kadının sessizliğinde en gür haykırışın nasıl saklandığını,kahvaltıya açılan bez örtünün altında,nasıl bir ömürlük hayal gömüldüğünü…Ben orada, o ilk çatallı çatışmada büyüdüm:Hem uslu hem asi bir kız çocuğu oldum.Çünkü bana hep susmam öğretildi.Ama içimdeki kadın, bağırarak...
Devamını OkuSen gittin ya,zamanın eli artık geri sarmıyor…Bir sabah ezanı gibiboynuma dolandın,içimde eksik kalan bir kıble gibi.Ne zaman secdeye varsam,adı seninle başlıyor tüm dualarım. Kaderimi sana doğru büktüm ben,sense bir hançer gibitam ortasından yırttın kalbimi.Bir sabah kuşu gibiçırpınan içimdeki huzurukırık dallarda unuttun.Ne bir...
Devamını OkuVe ben şimdi,geceye inattül gibi ince bir umut serpiyorumşehrin unuttuğu kaldırımlara.Gözlerimden değil,kalbimin çatlağından sızıyor ışık.Karanlığı yırtan bir gülümseyişleyeniden başlıyorum kendime. Gömülen kardelenlerin ardındantoprağa dua olurken ellerim,gök bana bir kelime gönderiyor:"Devam..." Bir kadın, bir kadın dahasığınmıyor artık hiçbir şeye,ne unutuşa,ne merhametsiz zamana.Kendi göğsüne yaslanıpkendi kalbine sığınıyor....
Devamını Oku“Dal seni bekler; bazen gövdenin en derininde, sızlayarak.” Beni en çokgitmeyenler incittiadını hâlâgidenlerin arasına yazamadım.Bazen bir suskunluk,bir gidişten daha fazlasıdır.Sen, işte öyle kaldın içimde. Bir çekmece vardı,gövdemin tam sol yanında…içinde buruşmuş hayaller,göndermeye cesaret edemediğim bir mektup,ve bir kalemin ucundasana değmeden...
Devamını Oku
