Sabır ölçüsünde, insan arama,
Var ile yokluğun neresindesin ?
Her derdin çaresi, mutlak var ama ;
Evvelin, ebedin ötesindesin.
Cihan duracaksa, her şey duracak,
Allah’tan başka yok, hesap soracak.
Engin ol, her derdin deva bulacak;
Bırak da el-alem, ne derse desin.
Bulut damla olur, düşer deryaya,
Ne güzel bir hayat verir dünyaya.
Miskinlik yakışmaz, vecdi rüyaya:
Kuran-ı kerimin müjdesindesin.
Akıl aleminde, zor yok kolay var,
Bırak ihtişamı, gez diyar diyar…
Eninde sonunda, sensin bahtiyar;
İlahi kudretin gölgesindesin.
Vahdeti vücuttur, seni halk eden,
Sanma ki var oldun, bir şey bilmeden.
Ölümden gelmişsin, zaten ölmeden;
Neyin sefasında, çilesindesin.
Ara bulacaksın, ihmali sözde,
Kimin kerameti, kaş ile gözde ?
Bazen ifrit çıkar, o melek yüzde;
Resul i Kibriya kalesindesin !..