Gel ey gözü karalım, bahçeler bağlar bizim,
Kaç akşamdır nerdesin, biçere ve sensizim..
Divane bir sevdanın, sürgünde mahkumuyum;
Milyonlarca haykırış,”yanlızım kimsesizim.”
Görmüyorum alemi,gözlerime mil çektim,
Dokuz köyün bağrına,sicim sicim yaş döktüm…
Küllerine karışmış, ben Leylasız Mecnunum;
Ne çare ki, sensizim, arıyorum, meftunum.
Denizlerde sandalın küreksiz gidişiyim,
Kanatsız bir bülbülün, Figanı ötüşüyüm..
Hançer yedim sırtıma, kanım akmıyor gülüm,
Yaşamak kadar güzel, senin yolunda ölüm.
Bilirim haşmetini, zifiri karanlığın,
Hükmüyle bitişidir,esaret krallığın.
Atların üzerinde, süslenmiş eğerleri,
Onlar bilir savaşın, yaşandığı yerleri.
Süzülüyor derinden kanatlanıp gidiyor,
Kendine inanmayan, kime yemin ediyor ?
Benim olsun şafaksız gecenin karanlığı,
Seninle aydınlatır, bu sevdam ortalığı.
