Mevla’nın bildiği akıldan uzak,
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Bu aciz akılla, nasıl anlasak ?
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Nizamın sahibi, her yeri sarmış,
Bütün gezegenler, secdeye varmış.
Kainat bedenmiş, öznesi nurmuş;
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Yıldızlar el ele yürür semada,
Günahlar birikir, erir semada..
Allah(c. c) aldığını, verir semada;
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Bir misal gibisin, yolun ucunda..
Kanatsız bir kuşsun, göğün avcunda..
Ruhun haşrolduğu, yolculuğunda;
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Git buluş, özleyip-sevdiklerinle,
Yetinme burada gördüklerinle..
Övünme, azıcık bildiklerinle;
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Santimi bilmezken, sonsuza dalma !..
Koşandan ilham al, geriye kalma..
Ruhun hakikati, sensin aldanma;
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Bir ucu saltanat, bir ucu zillet,
Bitecek ömrüne biçilen mühlet…
Burada cehennem, burada cennet !..
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
Görmeye muktedir değil gözlerin..
Duadan gayrısı.. boştur sözlerin !..
İçinde neler var, o dehlizlerin ?
Çok şeyler gizlenmiş, derin göklere.
