İterek yürümüyor, tekerleği düzenin,
Ekseninde dönüyor, gezegenler, yıldızlar..
Kirli suda boğulup, deryalarda yüzenin;
Üzerinden çamuru asla çıkaramazlar !..
Karışmıyor kafalar, ayaklara uyunca,
‘’Bana yılan dokunmaz’’ diyor, ömür boyunca.
Bu dünya da tek hesap soran da olmayınca;
Paradan, kahkahadan uzakta olamazlar.
Bir satır aralığı, boş geçmiyor günahtan,
İki göz, iki çeşme, kan revan ağlamaktan..
Her şey hoş gelir sanki, görmeyene uzaktan;
Arayıp, ne yazık ki, o yolu bulamazlar.
Kilitlenir üstüne, arzın kapısı birden,
Kaf dağında geziyor burunları, kibirden.
Mezarda mola verip, yol istiyor kabirden;
İşte o gün isteyip, namazı kılamazlar.
Kaldırmıyor karanlık, kanadını güneşten,
İnat etmiş duruyor, hayat istiyor leşten !..
Ne anadan, babadan, ne de aziz kardeşten…
Bir tebessüm isteyip, geriye alamazlar.
Kudurmuş şeref, makam, susmuş yurdun sahibi.
Bu mümessil akılın, kimdir doğru katibi ?..
Yok saydılar alimi, yıldırdılar hatibi;
Bu koskoca alemde, kimseyi anlamazlar !..
