Dedim gönül gösterişsiz insanın
Sen yanına sokul hikaye orda.
Kaderine boyun eğmiş kervanın
Sen yoluna sokul hikaye orda.
Özlem dolu ezgilere yürürken
Ne sabır ne dermanın kaldı derken
Uzanıp anı lardan söz ederken
Sen gönlüne sokul hikaye orda.
xxxx
İnsan anlatamayınca yorulur
Merhemsiz yara yangını kor olur
Sevdası da, yarası da kavurur
Sen külüne sokul hikaye orda.
xxxx
Üzerinde derin bir yorgunluk var
Dışarıdan bakınca görünmez nar
Soysuz sevdiğini hep harcamış yar
Sen yeline sokul hikaye orda.
xxxx
Muhsin der bir hatırası varımış
Dile gelen değil içte paslanmış
Karlı dağ misali oda erimiş
Sen seline sokul hikaye orda.
