Ey kalbi yaralı dilin kurbanı
Çöküp ağlamışsın kimse duymamış.
O sevda yolunun gülü tutsağı
Ben deyip susmuşsun kimse duymamış.
Bir kış günü çölde açarsa güller
Müddet-i şita ya dayanır derler
O bir güle boyun eğdiren şeyler
Ah çekip yanmışsın kimse duymamış.
xxxx
Sana geldim sana defterim ile
Izdırabım ağır kurulmaz cümle
Ben mağlubum sana sende kadere
Boynunu bükmüşsün kimse duymamış.
xxxx
Muhsinin sözleri kısa ve derin
Yüreğe dokunur dökülen selin
O basit kalplere çürütme kendin
Çoktan eskimişsin kimse duymamış.
Köyden göç etmişsin kimse duymamış.
