Gidiyorum bırakıp
Şehri İstanbulu
Özlesem Ardahanı
Ama gidiyorum….
Ve seni ey sevdam
Gözlerini,ardımdan
Bakıp süzülen inci
tanelerini unutamam
Ama gidiyorum….
Güneşin soluduğu
Havanın soğuduğu
Bir gündeyim içim
Titresede gidiyorum.
Bindim trene camda
ve hızla seyrederim….
Birbir ağaçları yemyeşil
Ovaları ama hava soğuk
Rüzgarı hissediyorum
Camın aralığından yüzüme
Vurur elimle siper ediyorum
Arada bırakıp yanaklarıma
Sertçe vuran rüzgarla alay
edercesine bir o yanağımı
Bir diğer yanağımı tutuyorum
Hayli uzaklaştım senden sevdam
Kor düşer içime yürek acısı
Daha da fena, gurur da var
Dönmek yok ben gidiyorum.
Ve karanlık çöktü ülkeme
Güneş uykusuna yattı
Ay ışığı küsmüş bana
Trende herkes suspus
yada uyuyorlar yorgun
Başım önüme düşüyor
gözlerim yorgun düştü
Dağlara bakmaktan…
Olsun güzeldir hemde
Çok güzel memleketim
Cennet gibidir eşsizdir
Biliyorum özleyeceğim
Ama gene de gidiyorum
Belki de geri dönmesi
Mümkün olmayacaktı
Yollar çok uzak olsa da
Kararım bu gidiyorum.
