İnsan diye peşine düşüp
Bir hatanda sırtını dönüp
Bir kalemde silmeyen kaldımı.
Düşünce elinden tutan
Verdiğin sözü unutan
Sorsan sır diye tutan
Hani öyle dost kaldımı.
Aşkın dert deryasına düşme
Alimlerin yanında pişme
Ben oldum deyip şaşma
Hani öyle âlim kaldımı.
Yetiş ey Nasibi’m yetiş
Her yolun sonudur bitiş
Büyükler hep doğru demiş
Nasihati aklında tutan kaldımı