Binlerce can toprağa düştü. Binlercesi sakat kaldı. Gidenlerin ardında kalanlar hep yarım, hep ağlamaklı. Eşini, oğlunu, kardeşini, babasını kaybedenler için kelimeler anlamını yitirdi. Çocuğunu kaybeden bir baba için “çocuk” kelimesinin anlamı, çocuk olan herkesinki gibi olabilir mi? Onu ancak benim gibi çocuğunu kaybedenler bilir.
Sadece zihnini biraz rahat bıraksan, düşüncelerinin yerini güzel bir şarkı açıp onunla doldursan. Hayatın o kadar da acımasız olmadığını göreceksin.
İnsanlar gülebilmek için yaşantılarının sağlık ve mutluluk içerisinde geçmesini ister ekonomisi ise çok sonlardadır, çünkü biz millet olarak bir tas çorba ile mutlu olabilen bir topluluğuz, eskilere şöyle biraz uzanırsak bir avlunun içerisinde yaşayan ailelerimizi hatırlarız.
Aynı kazanda kaynayan yemeğe yine hep beraber kaşık sallamadık mı? Bence o zaman daha mutluyduk, kendimiz ekip kendi ürettiğimizi yiyen bir topluluktuk, fakat gelişen teknoloji ile dağılan aileler topraklarını bırakıp şehirlere göç etmeye başlayınca olanlar oldu açlık ve sefalette peşinden geldi.
Ama yine geçmişten gelen bir tabak çorba ile mutlu olduk.
Bu nedenlede *Asık suratlı insanlardan hoşlanır mısınız dediğimde tabi gülersiniz. Zaten biraz gülün diye bende yazıya böyle başladım.
Hep siyaset, acı, keder üzerine yazacak değiliz ya, birazda hayattan yazalım dedik.
Asık suratlı insanla konuşmayı istemem tabi, konuşurken karşınızdakinin kaşları çatık ise insanda konuşma hevesi bile kalmaz. Bir an önce konuşmayı bitirmeye bakarsınız.
Oysaki karşınızdaki güler yüzle sizi dinlese sohbete renk katmak için elinizden gelen her şeyi ortaya koyarsınız. Onun için güler yüzlü insanla yaşayan insanların hayatları pür neşe içerisinde geçer.
Hayatı iyi karşılamanın sırrını bulabilmek için önce gülümsemeyi öğrenmeliyiz. İnsan nasıl ki soğuğa dayanmasının en güzel çaresi soğuğu sevmektir derler. Çünkü sıcacık evleri varken soğuk kış günlerinde dağlara çıkanlar, onlar soğuğu sevdikleri için bu hayata dayanırlar.
Hayata dayanmanın en güzel çaresi ise hayatı sevmek olmalıdır. Hayatı seversek insanları severiz, doğayı severiz, hayvanları severiz kısacası tüm canlıları severiz. Bunları sevdikçe de kavgasız tatlı bir hayat ortaya çıkar.
Önerimiz odur ki hep gülelim, neşeli olalım, hayatta en iyi hatıranın gülerek geçen günler olduğunu hatırlayalım. Doğum günü, evlilik yıldönümü, gibi insan hayatına sokulan bazı günlerde mutlu değil tüm günleri mutlu kılmanın yollarını arayalım. Çünkü geriye baktığımızda gülerek geçen günlerimizin aslında sayılı günler olduğunu göreceğimize eminim.
Hayat yeni bir düşünce yapısı ile gelin bugünden itibaren her şeyi severek mutlu olmanın sırlarını aramaya başlayalım. Hüzün elbet olacak hayatımızda.
Hep gülelim, mutlu olalım. Bir gün gelirde ben niye mutlu olmamışım neden hiç gülmemişim, neden hep içimi karartmışım düşüncesinden uzaklaşmak için yazıyı bitirdiğinizde bir tebessümle hayata merhaba diyerek yeni güne ve yeni yaşama bir şevk, bir gülücükle başlamaya ne dersiniz.
Tüm hayat insanlığa hep barış ve gülümseme getirsin.
