Yine bir kara gecenin
Sonu olmayan nicenin
Yaşamında ben varım.
Gece hepten kap kara
Yürekte izi derin yara
Derdimi dizdim sıra sıra
Sonunda ben varım.
Güneşe hasret bu yüzüm
Ondan akar iki gözüm
Yok kimseye bir sözüm
Leb arasında ben varım.
Göğüsten hırıltı çıkıyor
Nefes tenden bıkıyor
Kafes bir inip,bir çıkıyor
Ruhun gidişinde ben varım.
Nasibi bu ne yaşamdır
Anlamak mümkün değil
İnsanın insana zulmü var
Ezilenlerin içinde ben varım.
