Uzun senelerin bitmez dediği,
Aylara günlere, bakıp geç kaldık.
Sevincin huzurun, gelin verdiği;
Hayatın yoluna çıkıp geç kaldık.
El gibi görünce, bacı gardaşı,
Unuttuk sofrada ekmeği aşı..
Sardı hepimizi geçim telaşı;
Tütmeyen ocağı yakıp geç kaldık.
Gönül divânedir, ehlini özler,
Asla unutulmaz, o güzel sözler..
Bir sokak çeşmesi, ağlayan gözler;
Zamanın içinde, akıp geç kaldık.
Çoğunu kaybettik, gitti gidenler,
Yeniden olmuyor, bitti bitenler.
Geriye gelmiyor, artik yitenler ;
Toprağa tohumu, ekip geç kaldık.
Bayramlar yaşadık, içi bayramsız,
Al yeşil giyinmiş, saçı bayramsız.
Tutuklu hayatın, suçu bayramsız;
Koskoca dünyayı, yıkıp geç kaldık.
Mazlumun yanında, zalim olmasın
Saltanat bitecek, herkes anlasın.
Aynaya baktıkça, kralsın şâh’sın ; Sevdaya bir kurşun, sıkıp geç kaldık.
–
Treni bekledik, peron kapandı,
Gidelim dedikçe, biletler yandı.
Kısmet kapısına, herkes inandı;
Malesef el-etek ,çekip geç kaldık.