aldırımların sırtındaki pespaye kelimelerle
bir ömürlük şiirler yazdırdın bu gece…
sen uyurken,
yan cebine koyduğun aklım yitik
ruhumsa yetim kaldı
keşke kalbinde taşımasaydın beni…
Bunca adsız yalnızlıkların
müsebbibi bendim oysa…
Rötarlı itiraflarımızın
labirentli kasfetinde ki ruhum
korkak sinmiş biçare
Göç mevsimine denk geldi bu talan
korkak şafaklardan
feragat ettim sen uyurken…
Yumuşak yüreğimin kaygılarının
sır tutan mahcup kelimelerin ihanetleri
ağrıyan anılar geçidi şimdi
Kırıldı gökyüzünün sureti,
Kefenlendi cümleler
Güneşi kaldırmadım derin uykusundan
Sabahım ha oldu ha olacak derken,
Hepten karardı seherin gönül yurdu…
sen uyurken,
Eflatun kirli pişmanlıklarıma
hatıralarımı zararına satıyorum.
sardunyalı cümlelerle himayene aldığın
yeşil sandukalı ölümlerin
öyküsünde aralıyorum perdeleri
itaatkâr hüzünlerim
Soylu bir hengâmeye dönüşüyor içimde…
Ruhumuzun iklimleri
Ne olur ölümlerin koynuna beni de alın
günahlarımla, bir mezar taşı kadar kimsesizim zaten…
Alçak gönüllü hayallerime ,
ağlama diyor sessizce
hatırı sayılır yalnızlıklarım…
Sen uyurken,
Anlamsız adımlarıma gizleniyor itibarlı bir sükut
pusuya yatıyor cılız gölgeler
Ben mutluyum derken
günlüklerin heybesinden sızan
gülüşlerimi harcıyormuşum meğer…
Yakışıksız özlemlerimi çaldım
peri masallarından gizlice
derin uykuların istila ettiği odanın,
duvarına astım sen uyurken…
Harlı göğsümüzde kaybolurken vefa
Sabaha çıkacak umudum kalmadı…
hasret, her gönülde
sanrılı cılız düşleriyle
çoktan ölmüş bir ayazı sallıyor dizinde…
zemheri bileyen fırtınalarıyla
Penceremize yansırken gece
ben, hâlâ çok üşüyorum
tebessümleri yadırgayan
basireti bağlanmış ruhsatsız avcılar
Tarumar bir ithamla
yaşanmamış yıllarımın çetelesini tutuyor…
kucağımda irkiliyor ay
bir kavganın kadavrasıyım sanki
dönüyor pervane özgürlükler tepemde,
hayallerim sırça köşk misali kırık dökük
Pespaye kelimelerle
Kanamalı cümlelerim küfürlere gebe…
Sen uyurken,
sabrımın son dervişi, bütün şizofrenliğiyle
masum bir hasret ezgisinde
melankolik akşamları ağırlıyor suskunluğumda.
Aykırı rüzgarlardan kovulmuş
Sürgün türküleri söylerken dilim
vedaya bile gelmeyen sancılar,
artık hükümsüzdür bende…
Sen uyurken
Sen uyurken , ben halâ çok üşüyorum…
Üşüyorum…
