Yorulduk Çok yorulduk, yordun bizi be dünya..
Uzunca Yollar geldik,kırdın bizi be dünya.
Darılmadım kimseye ne kula ne Mevlaya..
Kafamda yürüyorsun gerdin bizi be dünya !..
Çok gizli seferdeyiz,ne bilen var ne gören,
Karanlık bir risale,ne çıkan var ne giren,
Mahkumlara kapanmış o demirden penceren;
Ellerinle ateşe verdin bizi be dünya
Bir küçük yolcu idik, yollarında yürüyen,
Yavaş yavaş büyüttün, alevinde eriyen..
Korkanları gördükçe, aslan oldun Kükreyen;
Çok sözüm var diyecek,sürdün bizi be dünya !..
Hepimizin Eline baston verdin yürüttün,
Her şeye Güzel bakan, gözümüzü kör ettin !
Üç Kuruşluk keyfine, ömrümüzü zar ettin;
Çalıp yerlerden yere, vurdun bizi be Dünya !..
Asırlar günler koydun zaman koydun adını,
Her ne ise kaçırdın artık bunun tadını..
Ne Çoluk çocuk dedin, ne yaşlı ne kadını;
Acımadın yerlere serdin bizi be dünya
O çaresiz yolcular yolları bilecekmi..
Adın ne söyle bana geçmiş mi gelecek mi ?.
O ölümsüz duruşun acaba ölecek mi !..
Koskoca bu alemde bizi gördün be dünya..
Kilitledin bedeni açmıyorsun bir türlü,
Ne Candan ne Canan’dan geçmiyorsunbir türlü..
Ne yaşlıyı ne genci,seçmiyorsun bir türlü,
Yığdın taşı toprağı, ördün bizi be dünya !
Nimetleri gönderen seni etti aracı,
Senden değil belki de, farklı yerden bu acı..
insanı Salim tutan iman ile inancı ;
Kahretti Yıllar yılı, derdin bizi be dünya !.
