Adını andığımda akan sular duruyor
Aldığım nefes bile güzel oluyor annem
Ne zaman ses vermesen dudaklarım kuruyor
Yaşamın her zerresi senle doluyor annem
Her dakika, saniye bizi öpüp koklarken
Gecelerin koynunda evladı sayıklarken
Varı yoğu bilirdin ama bizden saklarken
Sanki bütün hüzünler seni buluyor annem
Yüzüne bakanlar hep görürdü eşsiz nuru
Kimi çile çekerdi kiminin tuzu kuru
Gizliden ağlardın da dolardı göz çukuru
Seni çekemeyenler bunu biliyor annem
Onca yokluk yaşadın bazen aç bazen toktun
Nerede kötülük var asla orada yoktun
Sözün açık özün mert her dem sevginle çoktun
Güzellik kervanında önde geliyor annem
Yaşın kırka ermeden kalmışsın tek başına
İnançla güç vermişsin mutluluk savaşına
Evlatlar kurban olur bir damla gözyaşına
Onlar da bu gücünü senden alıyor annem
Sen ki benim canımsın hiç kimse koparamaz
Madem sana bağlıyız kimseler aparamaz
Gerçek sevgi dileyen başka yerde aramaz
O Peri ki sevgiyi senle soluyor annem