Nice yıllar geçti hüzünlü
çoğu
Bir dost kervanıydı
gönlümden geçen
Karıştı ömrümde batıyla
doğu Bir dost kervanıydı
menzilin seçen
Çoğunu defettim , çoğu kanadı
Kıramadı yürek aşka inadı
Demek kader beni, böyle sınadı
Başı sıkışınca terk edip kaçan
Kimi riyakardı kimi de yalan
Sevilen yürekler edilmiş talan
Sıraya girmiş bak, binlerce yılan !
Nasıl dost olur ki o zehri içen
Yolum yokuşlanıp engel çıkarken
Hırsızdan arsızdan hemen bıkarken
Yüreğin içinden isyan akarken
Nerden belli olur umutlar saçan
Görüp yaşadığım iyi ders oldu
İçime ağladım yürek kan doldu
Goncalar büyüttüm, bir çoğu soldu
Neden sen olmadın bağrımda açan
Herkesin dilinde ben bir Peri’ydim
Ölümsüz bir aşkın tek eseriydim
Kiminin gökyüzü , aşkın yeriydim
Sanki ben olmuştum kuş olup uçan
