Sevgili…..
GİT iş işten geçmeden,günahıma girmeden çok geç olmadan vakit GİT,o güzel günlerin hatrına GİT,artık o şen kahkahalar sustu yâr,elâ gözler karalara boyandı,gamlı yüzümü hüzün bürüdü…Yüreğimdeki umman da,halka halka hatıraların kaldı,zaman durdu ve içimde ki sevincimin yayı boşaldı;şimdi sensiz yaşamayı kim öğretecek bana…Göğsümün üzerinde bıçak kesiği acın ey yâr,yanan kavrulan insan yanım kor olup tütme de…Avuçlarım da sakladığım,bir avuç yağmur senden kalan karmakarışık umutları sağıyor…Başımı sinene yaslama hayalimle avunurum ben ,hadi GİT……
Sevgili…..
Benden sana dilediğince izin,kahrımın sebebini söylemeye dilim varmıyor ama sen yinede bir gül busesini hatırladığında,beni leylâ,seni kays bil,öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin…Bilirdim ki sen beni biricik yar saymıştın;oysaki hep yedekte kalmışım…Ardında bin hayata yetecek hatıralar bıraktık yâr,hadi GİT…Zannetme ki, pişmanlıklarımız, mutluluklar kadar ırak…! Her darbene tahammül edecektir bedenim,İçime düşsede ateşin en can alıcısından,gururum mani olacaktır perişanlığıma benim…Sanma ki yâr fasl-ı baharlar geldiği gibi gitmez,sanma ki hüsranını görmeye ömrüm yetmez…Senden kalan son yara koysada beni mezara sen yine de GİT….
Sevgili…..
Sende kaldı çocukça gülüşlerim,zihnimde yankılanan sadece anılar…Şimdi yaşamaya mecalim kalmadı,adına umut dediğimiz bütün hayallerim bitti…Defalarca yazıp çizdiğin kelimeler ütopyasında sürgünlerdeyim…Sen gemilerini çoktan yaktın,yelkenlerini başka ummanlara açtın…Aşkımızı bir bardak su misali,tepene dikip bitirdin şimdi GİT…Demekki layık değilim tomurcuk kadar aşka ama bil ki,sana cennet bahçesini kimse açmaz benden başka…! Hercai bir menekşenin aşkı solana kadardır derler,ben sen gidince soldum yâr, mademki aşk tablosunun takdirinden aciziz biz bu yolda, vedaya gerek yok ,GİT de allah aşkına bir selama muhtaç et…! susarım yangınlar başlar sustuğum yerimden içim acır, ürperirim yâr….
Sevgil…..
Bundan gayrı cennet bahçemin güllerine aşk olsun gene sen kokacaksan…! Bütün fallara da aşk olsun,sen çıkacaksan…!Kopsun nerden inceyse artık aramızda ki bu bağ,içimde ki çocuk öksüz kalsın…! Hadi GİT….. Korkulu artık düşlerim,yoruldum kaçıyorum;seninle geçen en mutlu günlerimize kanıyorum…Yokluğun zehir gibi yalasın yüreğimi,sen düşte git hayallerimden,şimdi en ağır yarasın yüreğimde …Son sözüm yalvarıyorum ,bütün ezgilerin sustuğu duraktayım,yaralanmış bir akşam vakti ömrümü de al GİT…
GİT….
GİT….
GİT….me…………………….
