Onlarca yıl önce gelmiş dünyaya
Bütün haşmetiyle Muzaffer Çavuş
Eninde sonunda elmiş dünyaya
Dudağın balıymış, Muzaffer Çavuş
Yetimlik acısı onu da vurmuş
Ne gün yüzü görmüş , ne de düş kurmuş
Her gören hatrını acıyıp sormuş
Merhamet doluymuş ,Muzaffer Çavuş
Anne baba erken terkedip gitmiş
Onların acısı yokluğu yetmiş !
Dertler hep üstüste, sanmayın bitmiş
Yoksulun eliymiş, Muzaffer Çavuş
Küçücük yaşında yalnız başına
Hüznü katık etmiş ekmek , aşına
Hep yiğitçe dalmış her savaşına
Bir gönül teliymiş, Muzaffer Çavuş
Dürüstlük ,yiğitlik varmış özünde
Merhamet doluymuş o mah yüzünde
Yollar bitimsizmiş bayır, düzünde
Gerçeğin yoluymuş, Muzaffer Çavuş
Geçen onca yıla nasıl direnmiş
Saz ile sözlerde hakkı görenmiş
Gerçeğin sırrına çok çok erenmiş
Tek hakkın kuluymuş, Muzaffer Çavuş
Altı kız ,bir erkek evladı varmış
Her türlü dert onu, doğuştan sarmış
Hayat acıları ne çok zararmış
Gözyaşı seliymiş, Muzaffer Çavuş
Yıllarca her yerde yaparken kalay
Sözleri mecliste olurmuş olay
Onu sevmeyenler etse de alay
Sanmayın deliymiş, Muzaffer Çavuş
Torunlar, evlatlar onun izinde
Gülücükler vardı hep nur yüzünde
Her dem gerçek dolu, idi sözünde
Bir gonca dalıymış , Muzaffer Çavuş
Çocukluğu çile, yaşlılık çile
Peri de acılar bak gelmiş dile
Ömrü doldursa da milyonca hile !
Bir sevgigülüymüş, Muzaffer Çavuş
