Yaşam bizi halden hale savurdu
Her ne biliyorsam onu söyleyim
Yüreğimi yaktı ,yaktı kavurdu
Viran oldu bahçe, bağım neyleyim
Bir şeyler tükendi soldu güllerim
Boş kaldı semaya açık ellerim
Kimseye benzemez benim hallerim
Aşılmıyor gönül, dağım neyleyim
İnsan bu çileyi kolay ekenmiş
Güle değer katan bazen dikenmiş
Göz açıp kapadım ömür tükenmiş
Çabuk bitti deli, çağım neyleyim
Umutlar büyüttüm bir kızıl gülden
Esenlik bekledim sert esen yelden
Bahtıma çıkanlar kaçıyor elden
Balık tutamıyor, ağım neyleyim
İlk önce sen demek, en son kararken
Her bakış, her gülüş bize yararken
Çaresiz derdime derman ararken
Eridi yürekte, yağım neyleyim
Peri’nin bu işi, aklı almadı
Dünyada hiç kimse dengin bulmadı
Uzattığım eli tutan olmadı
Soluma hep uzak, sağım neyleyim
