Ne zaman dönüp baksam geçip giden yıllara
Kör bütün pencereler sağırlaşmış kapılar
Sanki örümcek ağı musallat akıllara
Sinsi sinsi çürüyor ihtişamlı yapılar !
Anılar deryasında yüzdüğümüz çok açık
Kim kimi neden kırmış çıkılmıyor içinden
Kimin aklı havada , çoğu da uçuk kaçık
Kurtulmuyor hiç beyni asla neden niçinden
Bir dilim ekmeği de bölüşürdük her zaman
Olanlar olmayanla her şeyi pay ederdi
Engeller vız gelirdi hiç demezdik el aman
Bunca güzelliği de riyakar zay ederdi
Ah o eski evimiz neler neler yaşadık
Düşündükçe acıyor yüreğimin köşesi
Kin nefret bilmezdik biz, anı aşkla kuşadık
Belki bizde saklıydı küçük evin neşesi
Her kapı çalınanda maziye dalıyorum
Kardeşlerim, dostlarım benle birlik yaşıyor
Acep neler kayboldu ? Korkuyla çalıyorum
İçerim ürperiyor korkum beni aşıyor
O kapılar ardında gençliğim çocukluğum
Nasıl da geçip gitmiş farkına varamadan
Bilmem kime dert oldu ? Varlığım ve yokluğum
Yoksa ömür mü bitti, bir işe yaramadan
Günü gelmiş hep sakin, gün olmuş bir fırtına
Periyi daldan dala savurup durmuş hayat
Bazen de çok çok ağır yükler vurmuş sırtına
Bu naif yüreğimi kavurup durmuş hayat
