Solmasın isterdim bu aşkın gülü
Çalıştım çırpındım ne yazık soldu
Mecnun Leyla için yurt bilmiş çölü
Yürekler bu yüzden hüzünle doldu
Sarmaşık misali sarıldık durduk
Çok zaman düşleri birlikte kurduk
Seven yorulmazdı biz bizi yorduk
Olmaz sanılanlar bir anda oldu
Sulara hasretle çölde gibiyiz
Bir kırık kanatla gölde gibiyiz
Kadir kıymet bilmez elde gibiyiz
Bütün fenalıklar üst üste geldi
Adın yazdım oysa kara taşlara
Sinemi yurt ettim kanlı yaşlara
Yüreğim dönüştü göçmen kuşlara
İşte bu acılar ciğerim deldi
Benim yazdığımı okudun sen de
Yüreğe de çileler dokudum ben de
Bir şey değişmiyor dün de bugün de
Bakışın içimden ne çok şey sildi
Peri’yim hüzünle yanar dönerim
Sanma çekinirim, sanma sinerim
Oysa seni sevmek gerçek hünerim
Bu çıplak gerçeği bilenler bildi
