Sol elimin gizlisine, tökezlemiş bir sevdayı sakladım,
Adını umut koydum…
Sevdamın kocaman ağırlığıyla
Terim düşüyor kutsal topraklarına
Ihlamurlara karışan kokun nöbette
Korkularım kanıyor şakaklarım da
Sevgin ise hücrelerimde dolaşıyor
Şiirlerimde ki efsun vurgunu sözcükler
Asi bir yara olarak büyüyor içim de,
Yokluğun da yıldızlar ekiyorum zifiri gecelere,
Ve çoğaltıyorum gülüşlerimle bizi …..
Sağır dilsiz ihtimallerin yitik serüvenlerin de,
Yere düşen özlemlerini ayıklıyorum.
Güvercin bakışlarında ki emsalsiz gizlere,
Ve kimsesizliğime yamalı şiirler örüyorum.
Bir ayrılığın ölüsü ardından canım çok yanıyor
Yüreği serin yağmurlar yıkıyor ruhani yoksulluğumu….
Bir sevda mektubu yazıyorum hüzünlü şiirlere.
Mahur bir şarkının saklı acılarını teselli niyetine,
Kanayan yerlerini sarıyorum kırık dökük mavilerimle.
Ayrılıklar,suskun öpüşlerinin hasret kıyıların da
Bağdaş kurmuş irili ufaklı yürekler demliyorken,
Mevsimlerden indirip cemreyi ,yalnızlığın en hazin sularına
İçimdeki kırıklıkların yatağına uzanan bir düşü, oyalıyorum….
Şimdi,yüreğinin köşkünde ki şölenlerden,
Uğurlanmış ömürler geçiyor elleri kınalı.
Matem havası var beyhu de aşkının toprağın da
Ve ben, soğuk bir ayrılığın ölüsünü gömüyorum
En gizemli uykusundayken hayat.
Hareli, korkak bir ay düşerken suya
Yüreğinin hüzünlü vedalarına
Gül işlemeli bir mendil sallıyorum !
Savruk bir telaş uyuyor ihtiyar rüzgarın dizlerinde
Ben, sevdamın kalıntılarını ekiyorum geceye
Çılgın mecburiyetler hasatı şimdi aşk
Kavruk tenha yıldızlarla,bütün bentleri yıkarken
Ömrüm, yüreğinin cennetin de açan bir intihar çiçeği oluyor…
Artık,
Bir hikayenin kollarındayım seninle
Fani ruhların ittifakların da,
Başımı koyuyorum sevdanın dizlerine
Merak etme daha yitirmedim gülüşlerimi
Şimdi,yudumlarken bir çay demin de seni
Ben melankolik sevdalara küsmüyorum.
Gün ortası düşlerimin ertesin de
Dilediğim niyetlere sarılarak uzanıyorum
Yeni umutlar asıyorum gökyüzüne .
Yalnızlık bohçasında ki zula da,
Ağır ağır büyütürken aşkı,
Hayata meydan okuyorum…..
