Hiç kimseye baş eğme, deme asla el aman
Gönlün titreten teli ,bir ömür tutsan yeter
O zaman herkes görür, ağa mı bey mi yaman
Sana uzanan eli , bir ömür tutsan yeter
Yıllar ki yüreğimi, kavurdu yıktı geçti
Canım diye bildiğim, canımı sıktı geçti
Gönül pınarımızdan, ne çok şey aktı geçti
İçine bir damlacık,aşkta sen katsan yeter
Ne işi var yanında,sözü yalan olanın
Kötülükten beslenip, çokça öyle kalanın
Defterini dür artık, yürekteki talanın
O hilal kaşlarını, bir kere çatsan yeter
Yüreğini kavuran, duygunun adı harsa
Benim ile birlikte, seni de hemen sarsa
Bizim dostluğumuza, yakışmaz bir şey varsa
Kaldırıp bir kenara, çabucak atsan yeter
Aşka yaban olanlar , aşığa olur hasım
Pürüpak olamazlar , değiller elbet asım
Biliyorsun be canım, insanlar kısım kısım
Onlar yalandan devdir, dokunup itsen yeter
Yüreğinden geçenler, uzaklardan duyulur
Peri’nin koşusuna,her koşulda uyulur
Sevilen candır diye, zor bir yola koyulur
İşe yaramazları, kaldırıp atsan yeter…