bu gece
sevdalar doğuran bir gelinciğin hikayesine saklanıyorum sevinçlerimle
zaten acıdan çok ne var ki !
dilimde ağıtlaşmış ezgilere can vermekte
kaç zamandır uykularıma batıyor düşlerim
dirilen her sabahta mavi bir yalnızlık oluyorum
rastgele ve belirsiz bir saatte
soluğumun bayramında şekerler dağıtıyorum
barış şarkısı söyleyen çocuklara
ve seni sevmelerime hesapsızca ara veriyorum
üstü başı kirli sevdalara sarıyorum dizlerimdeki acıyı
düşleri çalınan çocuklarla
işgale uğramış hudutsuz bir kentin esmer gülüşüne
rehin bırakıp kavminin acılarını
sarkaçlar altına tünemiş umutlarla takas ediyorum bir babanın ağrıyan kederlerini
alıngan düşlerine dokunuyorum bir anne masalıyla
baharlar saklıyorum hüzünlerime
şubat güzeli kardelenler açar belki diye
kırık bir şarkı oluyor rüzgarın fısıltısı
büyük yalnızlıklara hasretler sığdırıp
hüzün renginde inzivalara çekiliyorum
çocuk gülüşlerine giden bir yolculuk oluyor özlemlerim
alaturka yalnızlıklara sürgün kuşları
bir şarkının aksanıyla tutup çekiyor
özgür bırakıyorum
hiç uçmak suç olur mu?
kim ,hangi hakla reva görebilir bunu
içimin masum çocuklarına
yüreğimin kırık yerleri
öylesine yıkık öylesine viran acıyor her bir hücrem
ruhuma büyük geliyor bunca yaşananlar
ve dahası aklıma sığmıyor
aahh! bir de oğluna hasret ananın gözlerinde annemin gülüşü olmasaydı keşke
aahh oğull!
sorgusuz sualsiz tutuklu şimdi
şubat zemherisinin kangren karanlıklarında
bir öpücüğe muhtaç hasretlerle
gözlerinin ağlamaya hazır buğusuna sinerek
umutlara sarılmış düşlerin aşkıyla
şarkılar mırıldanıyor sessizce
ağlaksı çırpınışlarda
hiç alışık değilim
kapının altından sızan geçmişin ihanetlerine
oysa yanağı buz tutan baharlara göçen bir kabileydi hasretler
kavlimiz vardı hani
yeniden kavuşacaktık özgürlüğün göğünde
umutlar doldururken heybeme
ve bilge dervişler sevinçleri muştularken
nereden çıktı bu pespaye ayazda ayrılıklar
şimdi
şubat kısalığında
üstü küllenmiş öyküler yazıyorum her gece
kokuna sinmiş çiçeklerin topraklarına ekiyorum özgürlüğün tohumunu zemheri yanığı ezgilerle
İçimde hiç bitmeyen umudumun gözlerinden öpüyorum usulca
o günler yakındır korkma diyorum korkma
içindeki sesi iyi dinle
dinle ki donmasın acıların gözyaşlarında
