Çala kasik hayat ile yarisir, Ne yazik gençligi bilmez emekli.
Girdigi bankada akli karisir;
Sicaktan, soguktan yilmaz emekli.
Sehirden uzaga, yollara bakar, Kurdugu hayalden zararli cikar.
Koskoca bir ömrü gözünden akar;
Katila katila gülmez emekli.
“Ahh.. derdi, emekli olursam tamam,
Üstüme daglarda kosan tanimam.” Bitti yorgunlugum, kalsin hatiram;
Düslerde vuruldu, bilmez emekli.
Ayni sokaklarda korna sesleri,
Her sözü gurbettir, her nefesleri…
Anlatir yüzüyle, bütün hisleri;
Evlattan, torundan almaz emekli.
Kaldi fabrikanin arka yolunda, Faydasi olmadi, bunca yilinda…
Sözler kilitlendi, kaldi dilinde;
Rahat yataginda, ölmez emekli !..
