Onca yiğit insanın gidişini seyrettik
Hüzünler bize miras, sanmayın sefa kaldı
Canların birden veda, edişini seyrettik!
Gidişlerden geriye buruk bir vefa kaldı
Hiçbir ulu çınarım, yıkılmasın diyordum
Vefasızlık edenle hep kavga ediyordum
Sanki ben de onlarla birlikte gidiyordum
Kalbe doluşanlardan genelde cefa kaldı
Çoğu hısım akraba hepsi başka güzeldi
Yaşamın girdabında her birisi özeldi
Yüreğimden geçenler sol yanımda ezeldi
Onca büyük acıdan birazcık şifa kaldı
Mahşerin dört atlısı sayıyordum hepsini
Nefesimin yerine koyuyordum hepsini
Sevginin renklerine boyuyordum hepsini
Geçmişimden geriye hep ahde vefa kaldı
Haksızlıkları gördüm bayrak açtım korkmadan
Zamanın girdabında hiç boşluk bırakmadan
Kol kanat olmak için yanlış yola çıkmadan
Göğüs gerdim riyaya hattı müdafaa kaldı
Vefasızlık görmesem için için yanmazdım
Kim sırttan hançerlerse sözlerine kanmazdım
Bir Peri olmasaydım, kimseye inanmazdım
Onlardan bize miras yalnız bivefa kaldı