Cumhuriyetimizin 100. Yılında gençlere sunulan AÇLIK, YOKSULLUK VE ÖLÜM!
Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılına girmeye hazırlandığımız bu günlerde, hani hep şu ”gençlerde iş yok”, “gençler şöyle, gençler böyle” diye söylenip, bir de üstüne seçim dönemlerinde vaadlere malzeme edilen gençlerin gündemine gelin bir de gençlerin gözünden bakalım.
2023 Türkiyesinde, gençler kazanımları hususunda geçen yüzyılın da gerisine düşürülmüş durumda. Anayasa tarafından güvence altına alınan temel hak ve hürriyetlerinden baskı ile, hile ile, yanlış politika ile mahrum edilen gençler; işsizlik, sefalet, liyakatsizlik, göçmenlik ve ölüm cenderesinde hem hayatla hem de istibdatla savaşıyor.
İşyerinde, evde, akademide ve sokakta baskı altında yaşayan gençler yaşam pahalılığı altında eziliyor. Yıllarca sıralarda dirsek çürütüp sınav kazanan gençlerin yüzüne sert bir tokat gibi çarpan hayat pahalılığı karşısında yurt arayışına giren gençler cezaevi koşullarından hallice hale getirilen KYK yurtlarında yer bulabilirlerse kendilerini şanslı sayıyor aksi takdirde cemaat yurtlarına mahkum ediliyor yada eğitimlerine son vermek zorunda kalıyor.
Dün Aydın’da KYK Yurdunda asansör düşmesi sonucu kaybettiğimiz Zeren AKTAŞ kardeşimizin yasını tutuyoruz. Öğrencilerin defalarca şikayet ettiği asansörde, ihmal sonucunda kaybettiğimiz kardeşimizin arkadaşları, arkadaşlarının ölüm şokunu yaşayamadan şiddet ile susturulmaya, dövülmeye mahkum edildiler.
İşte gençlerin gündemi bu. Gençler yaşamak istiyor. Başını sokacak bir yer bulamadığı için okulunu bırakmak zorunda kalan yüzlerce kardeşimiz var. Her gün bir kardeşimizin intihar haberini, istismar haberini, tecavüz haberini alıyoruz.
Sadece son 3 yılda 793 KYK yurdu sayısı 773’e düşmüş, yurt inşa etmektense kalan yurtlara öğrenciler balık istifi yerleştirilmeye başlanmış, sağlıksız şartlarda üstüne psikolojik şiddete maruz kalarak yaşamak durumunda bırakılmışlardır.
Öğrenciler bu şartlarda eğitimlerine devam etmeye çalışırken kamu kaynaklarıyla beslenen cemaat/tarikat vakıflarının yurtları sadece 22/23 yılında %93 artarak 3.331’e çıkmış, GSB kasasından 563.515.000₺ bu yurtlara aktarılmış, gençler bu yurtlara mahkum edilmiş, Enes Kara kardeşimiz gibi yaşamla ölüm arasında bir hayata zorlanmıştır.
Hem siyasal baskı hem yaşam pahalılığı hem geleceksizlik ve güvencesizlik gençleri yaşamadan ölmeye zorluyor. Bakın sadece son 10 günde -kamuoyuna yansıyan- 3 kardeşimiz yaşamına son verdi. Hükümetin yaratmış olduğu ekonomik koşullarda dar gelirli ailelerin çocukları büyük hayallerle okumaya gittikleri şehirlerde barınma hakkından mahrum, sosyal hayattan uzak, bilimsel/kültürel faaliyetlerin yanına bile yaklaşamayarak, gelecek kaygısı ve buhran içinde fiziksel ve mental rahatsızlıklar yaşıyor.
İşte gençlerin gündemi bu.
