Aile resmimizi öptüm bugün bir hastane odasında,
Gün boyu, tek tek özümsedim, yüzlerini,gözlerini
Yıl 1981, gül kokulu bir bahar sabahı, pazar idi günlerden,
Sıralandık, büyükler arkada,küçükler önde yüzlerde tebessümlerle
Fotoğrafçı dondurmuştu zamanı evimizde, o karede,
Bin umut ve hayalle geldiğimiz gurbet denilen şehirde
Şimdi çıkarıyorum o kareyi gözbebeğime, sevgi ve hasretle.
Babam, annem, babannem ve kardeşlerim
İşte hepimiz bir fotoğraf karesinde iç içeyiz
Çiçekli perdelerimiz cıvıl cıvıl çiçek ve rengarenk,
Ne de yakışmıştılar evimize, mutluydular pencerelerde birlikte.
DEDEM..o nurlu ışık yok aramızda,
Ulu bir ağaç misali gövdesiyle,
Duvarlara kök salan sarmaşıklar ile erguvanlar bile,
Dedemi hatırlatıyor, durmadan bize
O da, bir zamanlar,sarılmış hayata dört elle, zevkle,
Huzur dolu yuvasında, unutmuş yetimliğini, geçmişini,
Kavuşuncaya dek, yaşayacak yüreklerimizde.
BABAM..Çınar gibi, serin ve huzur doluydu gölgesi,
Bir yanardağ gibiydi hiç engel tanımayan,
Çok gelip geçmiş, hayat ateşinin içinden,
Göz bebeğimiz, huzurumuz, çağlayan suyumuz,
Bir günlük ayrılığına dayanamadığımız, daim gururumuz,
On iki yıl önce göçtü fani dünyadan
Kesildi, aydınlığımız, suyumuz.
BABANNEM..Dedemin ilk sevdası
Dalgın bakışlarında daima saf bir ışık,
Yüzü her zaman aydınlık kalbinde huzur ve mutluluk,
Resim çektirirken bile, belli ki aklı hep mazideki günlerinde,
Evlat acısını için için çekti sabırla, senelerce,
Yatar dört can yan yana, ulu servinin serinliğinde.
ANAM..Filizlendiğimiz toprağımız
Başı karlı, dumanlı dağlar gibi heybetli, daima açık alnı,
O, birbirinden yiğit dört canın menbaı
Özü güzel, sözü güzel, kendi güzel, yiğit vatan anası
Söylediği ninnileri hala ruhumda nakış nakış örülü
Rabbimden diliyorum, geç alsın onu bizden.
KARDEŞLERİM..Aynı can ve topraktan tenlerimiz,
Her birimiz şimdi başka sevdalarda, başka yerlerdeyiz,
Gurbetin yollarına umutlar ekeceğiz
Günleri, ayları, yılları,özlemle ekleyerek birbirine
Ektiğimiz sevgi güllerini birlikte dereceğiz.
Şimdi, ne resimdeki ev var,ne de o evde ailemiz,
Umutlarla gittiğimiz gurbet eldeyiz
Çok sular geçti, köprülerin altından zamanla,
Hayat devam ediyor, aile bireyleri baki, gerisi yalan
Yüreğimiz şimdi bizi, ebedi sevdalara çekiyor
Hatıralar yüreğimin dehlizlerinde titreşiyor
Her birimiz yuvalar kurduk,
Gelince bir araya, yeni yeni resimlere merhaba diyor
Mazideki o günleri anıp, yanık türküler söylüyoruz…
Feride Ozbilge